Na prostoru današnje Citadele se u prethelenističkom periodu nalazila određena forma fortifikacionog utvrđenja. Dolaskom Grka u doba helenizma, iskorišćena je uzdignuta pozicija gradine kako bi se lokacija transformisala u antički akropolj. Današnji izgled Citadele proizvod je srednjovjekovnih arhitektonskih praksi, venecijanskog sistema gradnje na dva bastiona i prepravki iz austrougarskog perioda, kao i rekonstrukcije iz novijeg doba. Citadela baštini sjećanje na najrazličitije periode života Budve, koji sežu u daleku prošlost i na legende o budvanskoj Kadmeji. Budvanski akropolj čuva ostatke važnih graditeljskih faza (od srednjeg vijeka, preko mletačkog, završno sa austrijskim periodom), te se ovdje mogu primijetiti ostaci srednjovjekovne crkve Santa Maria in Castio, donžon kule, fortifikacione odbrambene arhitekture – bedema i najmlađe vojne kasarne. Kulturna politika nakon zemljotresa 1979. omogućila je integraciju ovog lokaliteta za različita kulturno-umjetnička dešavanja. Na ovom prostoru izvodile su se brojne priredbe i manifestacije sve do njegove privatizacije, kada je kulturni život na ovoj lokaciji zamro.
